دکتر شهرام کیخا متخصص طب اورژانس داروهای ترالی اورژانس دکتر شهرام کیخا متخصص طب اورژانس

CPR reviwe

epinephrine

گروه دارویی: سمپاتومیمتیک ها فعالیت ها (مکانیسم اثر): 1- تحریک گیرندهای β در عروق کرونر ومغز : افزایش پرفیوﮊن عروق مغز وکرونر درجریان CPR 2- اثر اینوتروپیک مثبت: با تحریک گیرنده های β قلب باعث افزایش قدرت انقباضی وایجاد انقباضات مکانیکی درجدار قلب میشود. 3- افزایش فعالیت خودکاری قلب: تحریک انقباضات خودبه خودی در جریان آسیستول یا برادی کاردی 4- تحریک گیرندهای α درعروق محیطی و افزایش مقاومت عروق سیستمیک: افزایش فشار خون سیستمیک

موارد کاربرد: اپی نفرین  ۱:۱۰۰۰ (۱میلی گرم اپی نفرین در یک میلی لیتر حلال) مصرف: واکنش های آلرژیک اپی نفرین ۱:۱۰۰۰۰ (۱میلی گرم اپی نفرین در ۱۰ میلی لیتر حلال) مصرف: ایست قلبی(آسیستول،VT,PEA ,VF ،برادی کاردی علامت دار،آنافیلاکسی شدید) موارد منع مصرف: حساسیت دارویی

اثرات جانبی: عصبی شدن، بی قراری، اضطراب، ترمور، تپش قلب، هایپرتانسیون،MI ، دیس ریتمی، تهوع و استفراغ

دوز مصرفی: واکنش های آلرژیک بالغین:mg 0/5-0/3 زیر جلدی از محلول ۱:۱۰۰۰ می توان 10 سی سی از محلول 1:100000 را در عرض 10 دقیقه تزریق وریدی کرد. کودکان:۰/۰۱mg/kg زیرجلدی از محلول ۱:۱۰۰۰  

ایست قلبی بزرگسالان: داخل استخوانی یا داخل وریدی  ۱mgاز محلول ۱:۱۰۰۰۰ که هر ۳ تا ۵ دقیقه  بدون داشتن سقف دوز در حین احیاء قلبی- ریوی بیماران قابل تکرار است. داخل تراشه: دو برابر دوز داخل وریدی یا داخل استخوانی(۲ تا ۲/۵ میلی گرم) به همراه ۵ تا ۱۰ سی سی آب مقطر از راه لوله تراشه تجویز می شود و به دنبال ان بیمار به طور مناسب با فشار مثبت تهویه می گردد.

ایست قلبی کودکان: داخل استخوانی یا داخل وریدی ۰/۰۱mg/kg  یا 0/1 cc/kgاز محلول ۱:۱۰۰۰۰ دوز داخل تراشه ۱۰ برابر دوز داخل استخوانی یا داخل وریدی استفاده شود.

atropine

گروه دارویی: پاراسمپاتولیتیک (آنتی کولینرژیک) مکانیسم اثر: بلوک گیرنده های استیل کولین، افزایش ضربان قلب، کاهش حرکات دستگاه گوارشی، دستگاه ادراری و صفراوی و اثرات ضد ترشحی موارد کاربرد: برادیکاردی علامت دار، دوزهای بالاتر بعنوان پادزهر برای مسمومیت با ارگانوفسفره ها

موارد منع کاربرد: در شرایط اورژانس منع مصرف مطلق ندارد. اثرات جانبی: تپش قلب، تاکی کاردی، گشاد شدن مردمک، گرگرفتگی آتروپینی،ا حتباس ادراری، خشکی دهان، سردرد، سرگیجه، اضطراب

دوز مصرفی: برادیکاردی سینوسی علامت دار: بزرگسالان: ۰/۵ mg تا سقف دوز ۳mg کودکان: دوز اولیه ۰/۰۲mg/kg حداقل ۰/۱ mg وحداکثر ۰/۵mg. این دوز در صورت نیاز بعداز ۳الی ۵ دقیقه فقط یکبار تکرار شود.

مسمومیت با ارگانوفسفره: دوزهای بالای آتروپین با توجه به پاسخ درمانی و برطرف شدن علایم مسمومیت به کار میرود و حداکثر دوز تعریف نشده است.۲ الی ۵mg، وریدی یا عضلانی هر ۱۰ یا۱۵ دقیقه .  

lidocaine

لیدوکائین به صورت وریدی در آریتمی‌های قلبی به خصوص آریتمی‌های بطنی کاربرد دارد. از داروهای ضد آریتمی کلاس Ib است و بر فاز صفر پتانسیل عمل سلولهای قلبی موثر است. سرعت هدایت الکتریکی را در سراسر سیستم هدایتی میوکارد کند می‌سازد.

مکانیسم اثر: لیدوکائین با رقابت با کلسیم در نشستن بر روی گیرنده‌های غشائی عصبی باعث کنترل عبور سدیم از وراء غشای سلولی می‌شود و مرحله دپولاریزاسیون پتاسیل عمل را کاهش می‌دهد.

موارد و مقدار مصرف:  آريتمي بطني ناشي از انفاركتوس ميوكارد، تاكيكاردي بطني.  بزرگسالان: مقدار 100-50 ميلي‌گرم(mg/Kg 1.5-1) با سرعت 50-25 ميلي‌گرم در دقيقه به صورت يك باره (bolus) تزريق وريدي مي‌شود.  تزريق بولوس وريدي هر 5 - 3 دقيقه، تا فرونشستن آريتمي يا بروز عوارض جانبي، تكرار مي‌شود. انفوزيون مداوم 4-1 ميلي‌گرم در دقيقه به طور همزمان شروع مي‌شود.

در بيماران سالخورده، مبتلا به نارسايي احتقاني قلب يا بيماري كبدي، مقادير كمتر از اين مصرف مي‌گردد. كودكان: mg/Kg 1- 0.5 بولوس وريدي که بر حسب نياز مي‌توان دوز را تكرار كرد (تا حداكثر (mg/Kg 5- 3 .  

عوارض جانبي  اعصاب مركزي: اضطراب، تشويش، عصبانيت، خواب آلودگي، بيهوشي و ايست تنفسي، لرزش، لتارژي، اختلال تكلم، افسردگي  قلبي - عروقي: آريتمي، ايست قلبي، كمي فشار خون، براديكاري، آسيستول.   دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ. 

amiodarone

شکل دارویی(اورژانس):آمپول ۱ml و3 ml حاوی ۱۵۰mg گروه دارویی:ضد دیس ریتمی فعالیت ها (مکانیسم اثر): با افزایش طول پتانسیل عمل و دوره تحریک ناپذیری برتمام بافت های قلبی اثر می کند. تحریک سمپاتیک را مهار می کند.

موارد کاربرد: دیس ریتمی های بطنی و فوق بطنی تهدید کننده حیات مانند فیبریلاسیون بطنی وتاکی کاردی بطنی موارد منع کاربرد: اختلال عملکرد شدید گره سینوسی دهلیزی و بلوک گره دهلیزی بطنی(AV بلوک درجه دوم و درجه سوم) موارد احتیاط:نارسایی قلبی

دوزاژ: ایست قلبی ناشی از mg 300 :VT, VF VT, VF راجعه:۱۵۰mg حداکثر دوز:۲/۲gr در ۲۴ ساعت   دوز کودکان:۵mg/kg وریدی (حداکثر دوز:۱۵mg/kg)

اثرات جانبی: تهوع، هایپوتانسیون، بی اشتهایی، خستگی، کوفتگی، ترمور، مسمومیت ریوی، ضربان نابجای بطنی

procainamide

موارد و مقدار مصرف : پروکایین آمید در درمان و کنترل آریتمی بطنی ،به ویژه پس از انفارکتوس قلبی همچنین تاکی کاردی دهلیزی مصرف می ‏شود. ‏ موارد منع مصرف و احتیاط : ‏ این دارو در موارد انسداد کامل قلب ،نارسایی قلب ،کمی فشارخون و لوپوس اریتماتوز سیستمیک نباید مصرف شود. ‏

دوز در تاکی آریتمی ها: انفوزیون20 تا 50 mg/min تا برطرف شدن اریتمی یا بروز هیپوتانسیون یا افزایش 50 درصدی در فاصله QT یا رسیدن به دوز حداکثری 17 mg/kg در صورت برطرف شدن آریتمی دوز نگهدارنده 1 تا 4 mg/min ادامه می یابد.

عوارض جانبی : ‏  تهوع ، اسهال ، بثورات جلدی ، تب ،نارسایی قلب ، سندرم شبه لوپوس اریتماتوز منع مصرف: در نارسایی قلب ، وجود QT طولانی، میاستنی گراو

adenosine

شکل دارویی (اورژانس):محلول تزریقی 6 میلی گرمی (ویالهای ۲ میلی لیتری، ۳ میلی گرم در هر میلی لیتر) گروه دارویی:ضد دیس ریتمی فعالیت ها(مکانیسم اثر):کاهش هدایت دهلیزی بطنی، تداخل با مسیر های ورود مجدد به گره دهلیزی بطنی، کاهش ضربان گره سینوسی دهلیزی

مواردمنع کاربرد: بلوک قلبی درجه دوم یا سوم، سندرم سینوس بیمار، حساسیت به دارو، آسم اثرات جانبی: گرگرفتگی صورت، درد قفسه سینه، تنگی نفس، سردرد، سرگیجه، حالت تهوع

دوز مصرفی در آریتمی سوپراونتریکولار: بزرگسالان: ۶ میلی گرم تزریق سریع وریدی . در صورت عدم تغییر در وضعیت تاکیکاردی بیمار بعد از ۱ یا ۲ دقیقه می توان ۱۲ میلی گرم دیگر تزریق نمود. در صورت نیاز این دوز برای یک نوبت دیگر قابل تکرار است.

کودکان زیر ۵۰ کیلوگرم: دوز اولیه ۰/۰۵ تا ۰/۱ میلی گرم به ازای هر کیلو وزن بدن  می باشد. چنانچه بهبودی در عرض ۱ تا ۲ دقیقه بعد از تزریق حاصل نشد مقادیر بیشتر دارو ( هر بار ۰/۰۵ تا ۰/۱ mg/kg بیشتر)   تجویز می شود تا جائیکه ریتم سینوسی ثابت شود یا دوز حداکثر ۰/۳ mg/kg ( حداکثر ۱۲ میلی گرم ) مصرف شود. توجهات مهم: دارو باید به صورت وریدی سریع تجویز شود و به دنبال آن بایستی سریعا نرمال سالین تزریق شود.

nitroglycerine

شکل دارویی در ترالی اورژانس: قرص زیر زبانی ۰/۴ میلی گرم و ویال 5 میلی گرم جهت انفوزیون وریدی گروه دارویی:  نیترات فعالیت ها(مکانیسم اثر): گشادکننده عروقی قوی با اثرات ضد آنژین، ضد ایسکمی و ضد فشار خون ، کاهش پیش بار و پس بار قلب ، کاهش نیازاکسیژن میوکارد و در نتیجه کاهش بار کاری قلب

موارد کاربرد: افزایش پرفیوژن شریانهای کرونری و کاهش درد قفسه سینه در آنژین و MI ، کاهش پیش بار در ادم حاد ریوی و نارسایی احتقانی قلب   موارد منع کاربرد: SBP < 90 mm Hg ،مصرف سیلدنافیل یا مشابه آن در ۴۸ – ۲۴ ساعت گذشته

موارد احتیاط: در بیماران ضربه مغزی، افزایش فشار داخل جمجمه و شوک با احتیاط مصرف شود.   اثرات جانبی: سردرد، سرگیجه، افت فشار خون وضعیتی، تاکی کاردی، تهوع و استفراغ

دوزاژ: پرل: ۰/۴ میلی گرم زیرزبانی ، می توان هر ۳ الی ۵ دقیقه حداکثر تا ۳ دوز استفاده نمود. پماد: به اندازه ۱/۵ الی ۳ سانتی متر روی قفسه سینه مالیده شود. اسپری: می توان هر۳ الی ۵ دقیقه ۱ اسپری و حداکثر تا ۳ اسپری تکرار کرد.(هر اسپری ۰/۴ میلی گرم)

دوزاژ وریدی: شروع انفوزیون با 5 میکروگرم در دقیقه قابل افزایش تا 200 میکروگرم در دقیقه

naloxone

دسته دارویی: آنتاگونیست نارکوتیک ها   فعالیت ها (مکانیسم اثر): گیرنده های اپیوئیدی را مهار نموده و به این ترتیب اثرات اپیوئیدها را از بین می برد.   موارد مصرف: برطرف کردن ضعف تنفسی شناخته شده یا مشکوک ناشی از داروهای مخدر طبیعی یا سنتتیک (متادون، نالبوفین، پنتازوسین و پروپوکسی فن).

موارد احتیاط: در بیماران مبتلا به ناراحتی قلبی یا آنهایی که داروهای کاردیوتوکسیک مصرف کرده اند بایستی با احتیاط به کار رود.   اثرات جانبی: هیچ‌گونه عوارض شدید ناشی از مصرف بیش از حد این دارو، به جز علائم سندرم شدید محرومیت داروهای مخدر در افراد معتاد به این داروها، شناخته نشده است.

دوزاژ در آپنه ناشی از مواد مخدر یا سیانوز: هم در بالغین و هم در کودکان 2 میلیگرم (5 امپول) تزریق وریدی، تکرار هر 5 دقیقه تا 5 بار در نوزادان 0/01 mg/kg قابل تکرار تا پاسخ بالینی

دوزاژ در کاهش هوشیاری بدون آپنه که مشکوک به مصرف مواد مخدر باشیم (تشخیصی): اگر بیمار معتاد است: 0/05 میلیگرم (یک هشتم آمپول) قابل تکرار تا بروز هوشیاری اگر معتاد نیست: 0/4 میلیگرم (یک آمپول) قابل تکرار تا بروز هوشیاری

diazepam

شکل دارویی (اورژانس):آمپول ۲ml حاوی ۱۰mg دیازپام گروه دارویی:آرام بخش-خواب آور، ضد تشنج، ضد اضطراب (بنزودیازپینی) فعالیت ها (مکانیسم اثر): مکانیسم دقیق آرام بخشی دارو شناخته شده است. توزیع فعالیت تشنجی در کورتکس حرکتی را مهار می کند.

موارد احتیاط: دیازپام وریدی را در بیماران مسن، بسیار بدحال و مبتلایان به COPD   بسیار با احتیاط مصرف کنید. اثرات جانبی: خواب آلودگی، خستگی، گیجی، سرگیجه، هایپوتانسیون، تاکی کاردی، تاری دید، تهوع، دپرسیون تنفسی

دوزاژ در تشنج بالغین:10 mg به صورت وریدی یا 10 تا 20 mg به صورت رکتال دوز در تشنج کودکان: 0/15 mg/kg وریدی یا 0/2 تا 0/5 mg/kg رکتال. (تا حداکثر 20 میلیگرم). قابل تکرار هر 5 تا 10 دقیقه

midazolam

میدازولام یک داروی بنزودیازپین نسبتاً کوتاه اثر بوده که دارای اثرات ضد اضطرابی، آرام بخش، ضد تشنجی و شل کننده عضلانی می‌باشد. برای کنترل اضطراب پیش از آندوسکوپی و اعمال کوتاه تشخیصی همانند برونکوسکوپی، گاستروسکوپی، سیتوسکوپی و آنژیوگرافی، به عنوان داروی بیهوشی در اعمال جراحی کوچک و اعمال جراحی دندان، و دردرمان تشنج استفاده می‌شود.

این دارو جذب عضلانی خوبی دارد و در موارد تشنج که مسیر وریدی مناسبی نداریم انتخاب خوبی است. این دارو به صورت داخل بینی یا داخل دهانی نیز قابل استفاده است و جذب مخاطی خوبی دارد.

موارد منع مصرف و احتیاط آن همانند سایر بنزودیازپین هاست موارد منع مصرف و احتیاط آن همانند سایر بنزودیازپین هاست. (همان موارد ذکر شده در دیازپام ) عوارض جانبي:  اعصاب مركزي: فراموشي ، سردرد، رخوت بيش از حد، خواب‌آلودگي.  قلبي- عروقي: کاهش فشار خون، پالس نامنظم.  پوست: درد و حساس شدن محل تزريق.  تنفسي: آپنه، سرفه، كاهش سرعت تنفس، سكسكه، ارست تنفسي. 

دوزاژ در تشنج: بالغین: 10 میلیگرم به صورت وریدی یا عضلانی یا داخل بینی یا داخل دهان. قابل تکرار هر 10 دقیقه. کودکان: 0/2 mg/kg به صورت وریدی یا عضلانی یا داخل بینی. قابل تکرار هر 10 دقیقه.

ASA

شکل دارویی : قرص های80، ۱۰۰، 325 و 500mg در اورژانس اغلب فرم 100 میلیگرمی آن که قابلیت جذب مخاطی دارد به صورت جویدنی استفاده می شود. گروه دارویی:ضد درد، مهار کننده عملکرد پلاکت، ضد التهاب فعالیت (مکانیسم اثر):مهار تجمع پلاکتی

موارد منع کاربرد:بیمارانی که به دارو حساسیت دارند، بیمارانی که در حال حاضر خونریزی گوارشی دارند. موارد احتیاط: ناراحتی معده اثرات جانبی: سوزش سردل و تهوع واستفراغ. در صورت مصرف زیاد ایجاد زخم های گوارشی.

مواردکاربرد:درد قفسه سینه ناشی از ایسکمی میوکارد، علایم و نشانه های حاکی از حمله ایسکمیک اخیر دوز دارو:۱۶۰mg تا ۳۲۵mg از راه خوراکی(جویدنی)

dopamine

گروه دارویی: آدرنرژیک دوپامين به عنوان آخرين پيش ساز نور اپي نفرين، گيرنده هاي دوپامينرژيك، بتا-آدرنرژیك و آلفا-آدرنرژيك سيستم اعصاب مركزي سمپاتيك را تحريك مي كند. اثرات عمده دوپامين به مقدار مصرف آن وابسته است.

با تزريق وريدي مقدار mcg/kg/min 5- 0/5 اين دارو بر روي گيرنده هاي دوپامينرژيك اثر كرده و موجب گشاد شدن شاخه هاي عروق داخل مغزي، كرونري، مزانتريك و كليوي مي شود. با تزريق وريدي مقدار mcg/kg/min 5- 10 اين دارو بر روي گيرنده هاي بتا یک اثر كرده و موجب تاکی کاردی و افزایش قدرت انقباضی قلب می شود. با تزريق وريدي مقادير بيش از mcg/kg/min 10 اين دارو گيرنده هاي آلفا را تحريك مي كند و باعث انقباض عروق احشایی می شود.

موارد منع مصرف و احتياط:  تداخل دارويي  مصرف همزمان با مهاركننده هاي MAO ممكن است اثرات دوپامين را تشديد و طولاني كند.  مصرف همزمان با داروهاي مسدودكننده بتا ـ ‌آدرنرژيك، اثرات قلبي دوپامين را خنثي مي كند.  مصرف همزمان با داروهاي مسدود كننده آلفا ـ ‌آدرنرژيك، تنگ شدن عروق محيطي ناشي از مصرف مقادير زياد دوپامين را خنثي مي سازد. 

مصرف همزمان با داروهاي بيهوش كننده عمومي، ‌بخصوص هالوتان، ممكن است موجب آريتمي بطني شود.  مصرف همزمان با فنيتوئين به صورت تزريق وريدي ممكن است موجب کاهش فشار خون و براديكاردي شود.  مصرف همزمان دوپامين با اكسيتوسين ممكن است موجب تنگي شديد عروق شود. تنظيم مقدار مصرف ممكن است ضروري شود.  مصرف همزمان با گليكوزيدهاي ديژيتال، لوودوپا و مقلدهاي سمپاتيك خطر آريتمي قلبي را افزايش مي دهد. 

داروهاي اكسيتوسيك ممكن است باعث هايپرتانسيون پايدار شود از مصرف همزمان خودداري كنيد.  ضدافسردگيهاي سه حلقه اي ممكن است اثرات اين دارو را افزايش دهد.

dobutamine

گروه دارویی: آدرنرژِیک گروه درمانی: محرک قلب شکل دارویی: تزریقی ( انفوزیون وریدی) ویال 250 میلیگرم این دارو باعث افزایش قدرت انقباضی قلب و وازودیالتاسیون می شود ولی تاثیر کمی بر روی ضربان قلب دارد.

موارد مصرف: درمان نارسایی حاد قلبی ، شوک قلبی یا شوک سپتیک. دوزاژ دارو بین 2 تا 20 mcg/kg/min است. دوز بالاتر از 20 mcg/kg/min خطر بروز تاکی آریتمی دارد. عوارض: تاکی‌ کاردی‌ و افزایش‌ قابل‌ ملاحظه‌ در فشار خون‌ سیستولی‌ با مصرف‌ مقادیر بیش‌ از حد دارو گزارش‌ شده‌ است‌. اکتوپی ها نیز جزو عوارض دارو هستند.

verapamil

دسته دارویی : بلوک کننده کانال کلسیم شکل دارویی در ترالی اورژانس: آمپول 5 میلیگرم موارد مصرف: درمان تاکی کاردی سوپراونتریکولار، کنتری ریت قلب در موارد فلاتر یا فیبریلاسیون دهلیزی (به شرط عدم وجود راه فرعی!) عوارض: هیپوتانسیون، برادی کاردی، بلوک قلبی، ادم ریوی، سردرد، تهوع.

دوزاژ دارو در درمان PSVT: 2/5 تا 5 میلیگرم در عرض 2 دقیقه درمواردزیراین داروبایدبااحتیاط فراوان مصرف شود: برادی کاردی شدید،نارسایی قلب ،شوک کاردیوژنیک وحساسیت به داروهای مسدودکننده کانال کلسیمی.

digoxin

دیگوکسین‌ نیروی‌ انقباضی‌قلب‌ را افزایش‌ داده‌ و هدایت‌ الکتریکی‌ آن‌ راکاهش‌ می‌دهد. تصور می‌شود افزایش نیروی‌ انقباضی‌ عضله‌ قلب‌ ناشی‌ از مهار حرکت‌ یونهای‌ سدیم‌ ازغشاء سلولی‌ عضله‌ قلب‌ باشد. در نتیجه‌جریان‌ ورودی‌ کلسیم‌ در سلولهای‌ میوکارد افزایش‌یافته‌ که‌ به‌ نوبه‌ خود بر فعالیت‌ انقباضی‌ فیبرهای‌ میوکارد افزوده‌ می‌شود. این‌دارو سرعت‌ هدایت‌ قلبی‌ را کاهش‌ داده‌ ودوره‌ تحریک‌ ناپذیری‌ گره‌ دهلیزی‌ ـ بطنی‌را افزایش‌ می‌دهد. 

موارد منع مصرف: این‌ دارو در بلوک‌ کامل‌ و متناوب‌ قلب‌، بلوک‌ درجه‌ دوم‌ دهلیزی‌ بطنی‌، آریتمی‌ فوق‌ بطنی‌ ناشی‌ از سندرم‌w-p-w، کاردیومیوپاتی‌ انسدادی ‌هیپرتروفیک‌ و وجود علائم‌مسمومیت‌ ناشی‌ از مصرف‌ قبلی‌ هر یک‌ ازفرآورده‌های‌ حاوی‌ این‌ دارو، نبایدمصرف‌ شود.

عوارض جانبی احتمالی: بی‌اشتهایی‌، تهوع‌، استفراغ‌، اسهال‌ ، درد شکم‌ ، اختلالات‌ بینایی‌، سردرد، خواب‌ آلودگی‌، توهم‌، هذیان‌، آریتمی‌ و بلوک‌ قلبی‌ با مصرف‌ این‌ دارو گزارش‌ شده‌ است‌.  موارد مصرف: درمان نارسایی قلب، کنترل ریت در فلاتر یا فیبریلاسیون دهلیزی.

دوزاژ دارو: 0/25 میلیگرم وریدی ( و نه غضلانی) وتکرار هر 2 ساعت تا حداکثر 1/5 میلیگرم. یا 0/5 میلیگرم وریدی و سپس 0/25 میلیگرم هر 4 ساعت تا حداکثر 1/5 میلیگرم.

phenytoin

فنی‌توئین‌ ممكن‌ است‌ به‌عنوان‌ یك‌ داروی‌ ضدتشنج‌، یك‌ داروی‌ قلبی‌ برای‌ بهبود ضربان‌ قلب‌، یا به‌عنوان‌ یك‌ تسكین‌دهنده‌ درد در موارد درد عصبی‌ عصب‌ تری‌ژمینال‌ تجویز شود. در اورژانس کاربرد اصلی آن در کنترل تشنج مقاوم به بنزودیازپین هاست.

مكانيسم‌ اثر: اين‌ دارو در غلظت‌هاي‌ درماني‌ با انسداد كانالهاي‌ سديم‌ و مهارايجاد پتانسيل‌هاي‌ عمل‌ تكراري‌ اثر ضدتشنج‌ خود را اعمال‌ مي‌كند. فني‌توئين‌همچنين‌ آزاد شدن‌ سروتونين‌ ونوراپي‌نفرين‌ را مهار كرده‌ و بر غلظت‌ ساير واسطه‌هاي‌ عصبي‌ تأثير مي‌گذارد. موارد منع‌ مصرف‌: در صورت‌ وجودپورفيري‌، اختلالات‌ هدايتي‌ قلب‌، برادي‌ كاردي‌ سينوسي‌، بلوك‌سينوسي‌ ـدهليزي‌ و بلوك‌ قلبي‌ درجه‌ 2 و 3 نبايد مصرف‌ شود.

دوزاژ تزریقی دارو: بزرگسالان‌: انفوزيون‌ يا تزريق‌ آهسته‌ داخل‌ وريدي‌ براي‌ كنترل‌ صرع‌ مداوم‌، به‌ميزان‌ 15-20mg/kg . سرعت‌ تزريق‌ بيش‌ از50mg/min نباشد و حتما همراه با مانیتورینگ قلبی باشد. مقدارمصرف‌ نگهدارنده‌ 125 ميلي‌ گرم‌ كه‌ هر8ـ6 ساعت‌ تجويز مي‌گردد. كودكان‌: ميزان‌ تجويز اوليه‌ 15-20mg/kgمي‌باشد که با سرعت 1 mg/kg/min تزریق می شود.

عوارض جانبی: اعصاب مرکزی: آتاکسی، اختلال تکلم، سرگیجه، بی خوابی، عصبانیت، انقباض ناگهانی عضلانی، سردرد قلبی- عروقی: افت فشار خون چشم: نیستاگموس،دوبینی ، تاری دید دستگاه گوارش: تهوع ،استفراغ، یبوست خون: ترومبوسیتوپنی، لکوپنی، آگرانولوسیتوز، کم خونی مگالوبلاستیک موضعی: درد نکروز و التهاب در محل تزریق

phenobarbital

فنوباربیتال بیش از ٨٠ سال است که جهت درمان انواع تشنجات استفاده می شود. این دارو به مدت طولانی به تنهایی و یا همراه با سایر داروهای ضد تشنج ، جهت کنترل تشنجات پارشیال و تشنجات تونیک – کلونیک استفاده می شود. در اورژانس کاربرد اصلی آن در کنترل تشنج مقاوم به بنزودیازپین هاست.

مكانيسم‌ اثر: اين‌ دارو از يك‌ طرف‌ اثرمهاري‌ گاماآمينوبوتيريك‌ اسيد ( GABA)راافزايش‌ مي‌دهد و از طرف‌ ديگر اثر تحريكي ‌گلوتاميك‌ اسيد را كم‌ مي‌كند و بدين‌ ترتيب‌ با مهار انتخابي‌ نورون‌هاي‌ غيرطبيعي‌، مانع‌ انتشار امواج‌ از كانون‌ صرعي‌ مي‌شود. موارد منع‌ مصرف‌: در پورفيري‌ نبايد مصرف‌ شود.

دوزاژ تزریقی دارو برای کنترل تشنج: بزرگسالان و کودکان ‌: انفوزيون‌ داخل‌ وريدي‌ براي‌ كنترل‌ صرع‌ مداوم‌، به‌ميزان‌ 15-20mg/kg . سرعت‌ تزريق‌ بيش‌ از50mg/min نباشد.

Calcium gluconate

گروه دارویی: جایگزین کلسیم گروه درمانی: درمان اختلالات الکترولیتی موارد مصرف: درمان حاد هيپوکلسمي علامت دار و تتاني حاصل از آن ، هيپرکالمي شديد و سميت قلبي ناشي از آن، هيپر منيزيمي.

دوزاژ دارو: در هیپوکلسمی علامت دار: بایستی 100 تا 300 میلیگرم کلسیم المنتال تجویز شود. هر ویال گلوکنات کلسیم حاوی 92 میلیگرم کلسیم المنتال است. در هیپرکالمی: یک ویال گلوکنات کلسیم تزریق می شود. در صورت عدم پاسخ قابل تکرار 5 دقیقه بعد تا حداکثر 2 بار دیگر.

نکته: سرعت تزریق نباید بیش از 5 سی سی در دقیقه باشد.

haloperidol

گروه دارویی: بوتیروفنون. گروه درمانی: آنتی سایکوتیک. موارد مصرف: هالوپريدول‌ در درمان‌اسكيزوفرني‌ و حالات‌ رواني‌ ديگر، مانيا، تحريك‌ پذيري‌ و دلیریوم به‌ كار مي‌رود. عوارض مهم: آریتمی خصوصا در موارد وجود QT طولانی (از تزریق وریدی دارو پرهیز کنید)، دیستونی حاد.

موارد منع‌ مصرف‌: در پورفيري‌ و نيز همراه‌ با سايرداروهاي‌ تضعيف‌ كننده‌ مغز استخوان‌ و يا سيستم‌ اعصاب‌ مركزي‌، در بيماري ‌فئوكروموسيتوم‌ و نيز در پارکینسون نبايد تجويز گردد. دوزاژ دارو: 2/5 تا 5 میلیگرم به صورت عضلانی تزریق می شود. در موارد دلیریوم می توان همراه با یک بنزودیازپین مانند میدازولام وریدی تجویز شود.

furosemide

موارد مصرف فوروزمايد در درمان ادم ( همراه با نارسايي احتقاني قلب ، سيروز کبدي و بيماري کليوي ) ، کم ادراري ناشي از نارسايي کليوي ، زيادي خفيف تا متوسط فشارخون مصرف مي شود . کاربرد اصلی در اورژانس در درمان ادم حاد ریوی است.

دوزاژ دارو: اگر بیمار لازیکس خوراکی مصرف می کند همان دوز خوراکی را به صورت وریدی تجویز می کنیم. اگر مصرف خوراکی ندارد ابتدا 40 میلیگرم تزریق شده که در صورت عدم پاسخ دوزهای بیشتر 20 تا 30 دقیقه بعد قابل تکرار است. نکته: تزریق لازیکس به علت احتمال ایجاد اتوتوکسیسیته بایستی به آهستگی صورت گیرد.